Μάνα - Λουδοβίκος των Ανωγείων

Μάνα μου δύσκολο κενό
αφήνει ο μισεμός σου.
Άκουσ' το μάνα μια φορά
απ΄το μεγάλο γιο σου.

Μάνα μου υπερήφανη
και ντροπαλή μου μάνα
δεν το πιστεύω πως χτυπά
για σένα η καμπάνα.

Φεγγάρι παραγγέλνω σου
και μην το λησμονήσεις
τη μάνα μου στα σκοτεινά
δεν θέλω να αφήσεις.

Του Ψηλορείτη την κορφή
τη χιονοσκεπασμένη
βάλε σημάδι μη χαθείς
γιατί θα περιμένει.

Ένα υπέροχο τραγούδι με την ξεχωριστή φωνή του Λουδοβίκου των Ανωγείων για την μάνα, το ανεκτίμητο αυτό αγαθό. Λιγάκι πένθιμο, όμως μήπως και ελεγκτικό ; Έχουμε δείξει στην μάνα μας την αγάπη που της ταιριάζει; Μήπως την έχουμε στενοχωρήσει ; Μήπως την  αγνοούμε ; Είναι καιρός να της εκφράσουμε την αγάπη μας, την συγγνώμη μας, την ευγνωμοσύνη μας, πριν να είναι πολύ αργά.