Τον πείραξε η κατάληξη.
Μια παιχνιδιάρικη, γλυκειά, μικρή περικοκλάδα.
Δήλωσε την ταυτότητά του σκέτη, απρόσωπη
μα έπειτα μετάνιωσε ξανά
λίγο του φάνηκε κι εκείνο
κι έσπευσε να ξεκολλήσει το επίσημο βαφτιστικό
απ' της ταυτότητάς του το χαρτί
να το φορέσει πανοπλία
και στο χέρι κράτησε δόρυ
του πατρώνυμου το αρχικό.
Φίλε, μη με φοβάσαι!
Φίλος είμαι.
Μια παιχνιδιάρικη, γλυκειά, μικρή περικοκλάδα.
Δήλωσε την ταυτότητά του σκέτη, απρόσωπη
μα έπειτα μετάνιωσε ξανά
λίγο του φάνηκε κι εκείνο
κι έσπευσε να ξεκολλήσει το επίσημο βαφτιστικό
απ' της ταυτότητάς του το χαρτί
να το φορέσει πανοπλία
και στο χέρι κράτησε δόρυ
του πατρώνυμου το αρχικό.
Φίλε, μη με φοβάσαι!
Φίλος είμαι.
Αλεξανδρεύς
6 σχόλια:
χαχαχχαχχχχαχα
χαχαχααχαχαχ
αχχαχαχαχαχαχ
να σαι καλα ρε αλεξανδρευς!!!!!!!!!
Να ειναι καλα ο αλεξανδρευς που γραφει τοσο ωραια...
Εχει φλεβα ο ανθρωπος οτι και να λεμε...
Δεν κατάλαβα τι λέει.
Αφού αρέσει στους ειδήμονες λέω και εγώ καλό για να μην με περάσουν ……
Σωστός ο τελευταίος....!!!!
Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Ας το λιανίσει λιγουλάκι.
Ευχαριστώ πολύ για το ποίημα που μου αφιερώσατε αγαπητέ Αλεξανδρέα...
Αν ήξερα από πριν τον αποστολέα του μηνύματος τότε με χαρά,ίσως και τιμή,να δεχόμουν την προσφώνηση Δημητράκη!
Άλλωστε όλοι κρύβουμε ένα μικρό μέσα μας,έτσι δεν λένε;
Δημήτριος Γ. Στανίτσας
Δημοσίευση σχολίου