Για την Ελλάδα μας, του Μάλαμα τραγούδι

Ένα από τα πιο ωραία τραγούδια του Σωκράτη Μάλαμα το «Για την Ελλάδα». Σε μια εποχή απαξίωσης της Ελλάδας από τους μέσα και από τους έξω, χρειάζεται ένας επανακαθορισμός, χρειάζεται να βρούμε τον δρόμο μας ξανά. Η Ελλάδα τόσους αιώνες ήταν μπροστά σε όλα και σήμερα κατάντησε ουραγός. Ή μάλλον παραμένει πρώτη σε όλα, στην διαφθορά, στην απάτη, στον εξαχρείωση, στον αμοραλισμό, στην αποθέωση της ηλιθιότητας, στην ηρωοποίηση του τίποτα, στην θεοποίηση της σιλικονούχας ομορφιάς και της οξυζενέ πλατίνας. Κατάντια.

Όπισθεν ολοταχώς. Πήραμε τη ζωή μας λάθος. Χρειάζεται τόλμη και θάρρος. Πρώτα για να το συνειδητοποιήσουμε, έπειτα για να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας ( κάποιοι έχουν πολύ περισσότερες βλ. πολιτικοί) και στην συνέχεια για να επανορθώσουμε.

Κανείς δεν πρόκειται να μας συγχωρήσει την αδράνεια και τον εφησυχασμό. Έχουμε χρέος έναντι των προηγουμένων και έναντι των επομένων.

Αμπέλια και χρυσές ελιές
μοιάζεις Ελλάδα μου όπως θες
φωτιά κι αέρας, στο φως της μέρας.

Τη μια ευρωπαία στο κλαρί,
την άλλη αρχαία προτομή
Γιατί, γιατί;

Γύρνα και δείξε μου τον δρόμο σου ξανά
μάτια μου, κομμάτια μου
σαν γράμμα ατέλειωτο που έσβησε ο καιρός
μ' ονόματα και χρώματα.

Γυμνά τα δέντρα, τα κλαδιά
κι έχουν πετάξει μακριά
πουλιά κι αστέρια, σε ξένα χέρια.

Ετσι ήταν πάντα μου γελάς
παιδιά είμαστε της λησμονιάς
σ' ακούω χαμένος, σαν ζαλισμένος.

Στον ουρανό σου θέλω απόψε ν' ανεβώ
να σε βρω
αγκάλιασέ με στο σκοτάδι σου να μπω
μάγισσα, σ' αγάπησα.