Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπό σας
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,
κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;
ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ἀνυπεράσπιστος Καημός»
Το μικρό αυτό ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου δεν το 'ξερα. Σε μια παρέα φίλων μας το'πε προχθές σ'ένα απογευματινό καφέ ο φίλος Γ.Μ., ποιητής και ίδιος, και μ'έβαλε σε σκέψεις. Το βρήκα και το δημοσιεύω σήμερα, όχι τόσο για να εκτιμήσουμε την τέχνη του Χριστιανόπουλου, όσο για να προβληματιστούμε και να ελεγχθούμε. Άραγε σκεφτόμαστε ποτέ τους άλλους ; Εκτιμάμε αυτά που έχουμε ; Συνειδητοποιούμε το απλόχερο δόσιμο Άνωθεν; Αν όχι, έχουμε πρόβλημα. Δεν πάμε καλά. Δεν βαδίζουμε σωστά. Είναι καιρός ν'αλλάξουμε μόνοι μας, πρωτού "τυχαία" γεγονότα μας αναγκάσουν βίαια να το κάνουμε.
Καλή περισυλλογή!
12 σχόλια:
πολύ ωραίο το ποίημα, αλλά με πλήγωσες φίλε Χαράλαμπε. Μιλάς εκ τους ασφαλούς με την γυναίκα σου και τα παιδιά σου και την δουλειά και την πολιτική σου καρίερα και τα αυτοκινητά σου και τις εκδρομές σου στο εξωτερικό και τα εξοχικά σου. Και γω από αυτά δεν έχω τίποτα.
Είμαστε το ίδιο ;μιλάμε επι ίσοις όροις ; Δε νομίζω.
ως προς τα αλλα ωραίο το ποίημα
Φίλε Χαράλαμπε
«άνθρωπον ουκ έχω»
όμως δεν επιθυμώ δι’ εμέ
ενός λεπτού σιγή.
Δεν είμαι απεγνωσμένος
αλλά ευτυχισμένος.
ΤΕΛΕΙΟΟΟ!!!!!!
αποτελεί δύναμη η αποδοχή της ευτυχίας του άλλου φίλες 12.49
Αγαπητέ πρώτε ανώνυμε,
δεν ήθελα να σε πληγώσω. Το ποίημα του Χριστιανόπουλου μ'άρεσε και το δημοσίευσα. Δεν κάνω προβολή (ψυχολογια), ούτε άλλους τους εκθέτω. ΑΠλά μ'άρεσε και με προβλημάτισε. Μόνο αυτό.
Αγαπητέ Αναστάσιε,
το γνωρίζω πως είστε ευτυχισμένος και μακάρι να είστε πάντοτε.
Ούτε εγώ επιθμώ να σιγήσετε. Συνεχίστε να μιλάτε!!!!!
Έχουμε καιρό να τα πούμε από κοντά.
Το ποίημα είναι εξαιρετικό!Το "απεγνωσμένους"αναφέρεται,νομίζω,σ'αυτούς που ψάχνουν αλλά δεν έχουν βρει το έτερόν τους ήμισυ.Μιλάει γι'αυτούς που έχουν προσπαθήσει και έχουν εξαπατηθεί!Όσοι έχουν επιλέξει από μόνοι τους τη μη δέσμευση δεν ανήκουν σ'αυτή τη κατηγορία!Όπως και να έχει ο Θεός γνωρίζει καλύτερα απ'όλους μας το τι είναι συμφερότερο για εμάς!
Δημήτριος Γ. Στανίτσας
κάτι ξεχνάς Δημητράκη!
Κατ'αρχάς το όνομα μου είναι Δημήτρης.Και έπειτα γιατί δεν μου λες τι ξεχνάω;Επώνυμα;
Δημήτριος Γ. Στανίτσας
Το Δημητράκη είναι χαϊδευτικό, όχι υποτιμητικό!
Νομίζω πως ο κ. Δημήτριος Στανίτσας έχει όντως ξεχάσει κάτι.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως πολλές φορές η ζωή δεν μας ρωτάει για κάποια πράγματα που μας συμβαίνουν ή ακόμα χειρότερα όταν τα έχουμε εκ γεννετής;
Κάτι για να βαθύνουμε λίγο πιο πολύ την σκέψη μας.
Δεν είναι όλα άσπρα ή μαύρα. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις.
θα συμφωνησω μα τον ανωνυμο των 6:26μμ...
εχεις απολυτο δικιο...μπορει πολλες φορες η ζωη να τα φερει πολυ διαφορετικα απο ο,τι ελπιζει κανεις και να τον παει αλλου απο εκει που εχει ξεκινησει να πηγαινει!!!!!
δυστυχως........δεν υπαρχει ασπρο ή μαυρο μονο αλλα και το γκρι και το σκουρο μπλε.....
καλο θα ειναι να το μαθουν αυτο οσοι δεν το εχουν γνωρισει......
Δημοσίευση σχολίου