Χαράλαμπος Γερ. Στανίτσας

"Πρώτα σε αγνοούν, κατόπιν σε κοροϊδεύουν, ύστερα σε πολεμούν, μετά κερδίζεις",Mahatma Gandhi

"Πρώτα σε αγνοούν, κατόπιν σε κοροϊδεύουν, ύστερα σε πολεμούν, μετά κερδίζεις", Mahatma Gandhi

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Το κουδούνι του σχολείου και η καμπάνα της εκκλησίας διαλαλούν...

«Λιτὰ χτίστε τα, ἁπλόχερα,
μεγάλα/ γερὰ θεμελιωμένα, ἀπὸ
τῆς χώρας/ ἀκάθαρτης, πολύβοης,
ἀρρωστιάρας/ μακριὰ μακριὰ
τ’ ἀνήλιαγα σοκάκια/ τὰ σχολειὰ χτίστε»
(Κωστὴς Παλαμᾶς)
 Ἐρώτηση: ὑπάρχει ἐν Ἑλλάδι ἔστω καὶ ἕνας πολίτης, μὲ κοινὸ βέβαια νοῦ καὶ ὄχι κομματικὸς λακές, ποὺ νὰ πιστεύει ὅτι ἡ νῦν ἀνθυποκυβέρνηση – οἱ μαριονέτες τῆς τρόϊκας – ἐξαγγέλλει κάτι, λαμβάνει ἕνα μέτρο ὑπὲρ τοῦ λαοῦ; Εἶναι δυνατὸν ὅλες αὐτὲς οἱ γλίτσες, μὲ τὰ σπαστὰ ἑλληνικὰ καὶ μὲ τὸ γυάλινο βλέμμα, τὰ «κωλόπανα» τοῦ ΔΝΤ νὰ μοχθοῦν καὶ νὰ ἐργάζονται πρὸς τὸ συμφέρον τῆς δύσμοιρης χώρας μας; Ἂς τὸ καταλάβουμε ὅλοι. Ἡ πατρίδα βρίσκεται σὲ ἔσχατο κίνδυνο, λεηλατεῖται καὶ ἐξαθλιώνεται ἕνας ὁλόκληρος λαός. Ὅταν ξεκουμπιστοῦν, θὰ μείνουν ἀποκαΐδια, ρημαγμένες ψυχές. Διαλύουν τὸν κοινωνικὸ ἱστὸ τῆς χώρας, δὲν ὀρρωδοῦν πρὸ οὐδενός.
.          Προτίθεται τὸ ὑπουργεῖο διὰ βίου ἀμάθειας νὰ ἐφαρμόσει τὸ σχέδιο «Καλλικράτης» καὶ στὰ σχολεῖα. Τὰ κριτήρια, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ «διαβιοῦτοι», δὲν εἶναι οἰκονομικά, ἀλλὰ παιδαγωγικά. Μάλιστα. Γιὰ τὸ καλὸ τῶν παιδιῶν. Νὰ κλείσουν μονοθέσια, διθέσια καὶ τριθέσια σχολεῖα, ἡ ζωὴ καὶ ἡ χαρὰ τῶν ἐγκαταλελειμμένων καὶ ἀπομακρυσμένων χωριῶν, καὶ νὰ συγχωνευτοῦν σὲ πολυδύναμα (πολυθέσια) σχολικὰ κέντρα. Τὸ ὑπουργεῖο γιὰ νὰ φιμώσει ἀντιδράσεις δημάρχων, ρίχνει τὸ δέλεαρ: μὲ τὸ κλείσιμο τῶν σχολείων ἐξοικονομοῦνται πόροι. Οἱ ἐνστάσεις τῶν γονέων καὶ κηδεμόνων θὰ ἀπαντηθοῦν μὲ τὶς γνωστές, γυαλιστερὲς «χάντρες καὶ τὰ ἀσήμαντα καθρεφτάκια» ποὺ ἐπιδαψιλεύουν οἱ ἄποικοι στοὺς ἀνίδεους ἰθαγενεῖς. Τὰ παιδιὰ θὰ φοιτοῦν σὲ μία τάξη, καταργεῖται ἡ συνδιδασκαλία, θὰ καλύπτεται ἡ ὕλη (οἱ ψυχές τους νὰ δοῦμε πότε θὰ καλυφθοῦν), θὰ ἀπολαμβάνουν εὐρύτερες δραστηριότητες – ξένες γλῶσσες, θεατρικὲς ἀγωγές, ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστὲς – αὐτὰ τὰ ὡραῖα καὶ ἄκρως παιδαγωγικὰ προγράμματα, ποὺ μορφώνουν, «ἀπογειώνουν» τὰ σημερινὰ παιδιά. Αὐτὰ περίπου εἶναι τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ ὑπουργείου. Τινάζοντας ὅμως τὴν χρυσόσκονη ἀπὸ τὸ «σχέδιο», σπάζοντας τὸ κέλυφος τῆς παφλάζουσας ὡραιολογίας, ἀναδίδονται οἱ ἀναθυμιάσεις.
.          Πρῶτον: Τὰ σχολεῖα κλείνουν, γιατί δόθηκε ἐντολὴ ἀπὸ τὴν τρόϊκα, τοὺς πραγματικοὺς αὐθέντες καὶ κυρίαρχους τῆς χώρας. Κάθε φορὰ ποὺ ἔρχονται, ὅπως προσέξαμε, ἐγκαινιάζεται καὶ μία νέα ἐπίθεση κατὰ τοῦ λαοῦ μας (κόψιμο ἐπιδομάτων, δώρων, ἀπολύσεις ὑπαλλήλων).
.          Δεύτερον: Κλείσιμο σχολείων συνεπάγεται καὶ κατάργηση ὀργανικῶν θέσεων δασκάλων. Ὅταν καὶ ἂν ξανάρθουν οἱ ἐκτελεστές τοῦ ΔΝΤ, θὰ διατάξουν πάγωμα τῶν προσλήψεων. Τὸ 1 πρὸς 5 εἶναι γιὰ τοὺς ἀφελεῖς καὶ εὐκολόπιστους.
.          Τρίτον: Καταφεύγω, ἐν πρώτοις, σὲ ἕνα κείμενο τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια. Τὸ 1831 στέλνει μία ἐπιστολὴ στὸν φίλο του Μουστοξύδη: Γράφει ὁ συνετὸς Κυβερνήτης: «Τὰ σχολεῖα δὲν εἶναι ἁπλῶς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, ἀλλὰ κυρίως φροντιστήρια ἠθικῆς, χριστιανικῆς καὶ ἐθνικῆς ἀγωγῆς». Τώρα βέβαια οἱ λέξεις, τὰ ἐπίθετα ἠθικός, χριστιανικὸς καὶ ἐθνικὸς τελοῦν ὑπὸ διωγμό. Ἂν μιλήσεις γιὰ ἐθνικὴ ἀγωγὴ οἱ χαυνοπολίτες (Ἀριστοφάνης) τῆς προοδομανίας θὰ σκούζουν καὶ θὰ σαλιαρίζουν γιὰ χοῦντες καὶ δικτατορίες. Γι’ αὐτοὺς ἡ ἱστορία ἀρχίζει μετὰ τὴν πτώση τῆς Δικτατορίας, ἡ ὁποία στὸ συγχυσμένο τους μυαλὸ ὑποδύεται τὸν ρόλο τῆς Τουρκοκρατίας. Τὸ κράτος δὲν συγκροτήθηκε τὸ ’21, ἀλλὰ τὸ 1974. Κάποιοι «ἀντιστασιακοὶ» τῶν γαλλικῶν «μπιστρὸ» θεωροῦν ἑαυτοὺς καὶ ἀνώτερο τῶν ἐνδόξων καπεταναίων τῆς Παλιγγενεσίας. Τί ἦταν ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Μάρκος, ὁ Ὀδυσσέας καὶ ἡ Μαυρογένους μπροστὰ στὴ χαριτόβρυτο Μαρία τοῦ Πολυτεχνείου; Τὸ σχολεῖο, ὅμως, δὲν εἶναι συνοικιακὸ μπακάλικο, ποὺ δὲν πάει καλὰ καὶ τοῦ βάζεις λουκέτο. Τὸ σχολεῖο, ἰδίως γιὰ ἕνα μικρὸ χωριό, εἶναι πνευματικὸς φάρος. Τὰ χωριά, τὰ ἀκριτικὰ κυρίως, ἔχουν ρημαχτεῖ. Ἂν φύγει καὶ τὸ σχολειό, ἂν ἐκλείψει ἡ παιδική, ὅλο δροσιὰ καὶ χάρη φωνή, ἡ ἐλπίδα τῆς νιότης, τὰ μετατρέπεις σὲ γηροκομεῖα. Εἶναι βέβαιο ὅτι οἱ γονεῖς θὰ ἀναγκαστοῦν «νὰ ἀποδημήσουν» στὶς πόλεις. Στὴν νῦν συγκυρία, ἐθνικοὶ λόγοι, ἐπιβάλλουν, ὄχι νὰ κλείσουν, ἀλλὰ νὰ ἀνοίξουν σχολεῖα σὲ τέτοιες περιοχές.
.          Τέταρτον: Φοίτησα σὲ μονοθέσιο δημοτικὸ σχολεῖο, στὴν Πιερία. Ἕνας δάσκαλος μὲ 30 καὶ 40 παιδιά. Αὐτὸ δὲν ἐμπόδισε κανένα παιδί, ποὺ εἶχε ζῆλο καὶ μεράκι γιὰ τὰ γράμματα, νὰ μορφωθεῖ καὶ νὰ συνεχίσει στὶς ἀνώτερες ἐκπαιδευτικὲς βαθμίδες. Καλὸ σχολεῖο δὲν σημαίνει ἄριστος κτιριακὸς καὶ ἐποπτικὸς ἐξοπλισμὸς οὔτε χίλιες δύο δραστηριότητες ποὺ ξεθεώνουν τὰ παιδιά. «Σχολεῖο ἴσον δάσκαλος» (Παλαμᾶς). Ὅλοι μας θυμόμαστε ἕναν δάσκαλό μας (ἢ καθηγητή), ἀναπολοῦμε μὲ συγκίνηση τὸ φιλότιμό του, τὴν φλόγα τῆς ψυχῆς του, τὴν ἀγάπη ποὺ μᾶς ἔδειχνε, τὴν ἐντιμότητά του, τὶς σπουδαῖες γνώσεις του. Ἐκεῖνοι οἱ παλιοί, ὡραῖοι δάσκαλοι ἀγωνίζονταν σὲ μονοθέσια ἢ διθέσια μὲ 70 καὶ 100 μαθητές, χωρὶς πολλὰ ἐποπτικὰ μέσα, χωρὶς ὑπολογιστές, μὲ πενιχρότατους μισθούς, πολλὲς φορὲς σὲ ἑτοιμόρροπες αἴθουσες. Καὶ ὅμως ξεσκόλιζαν μαθητὲς μὲ ἦθος καὶ γνώσεις. Τώρα ὅλα τὰ καλὰ τοῦ Θεοῦ ἔχουμε, μπαινοβγαίνουν στὶς τάξεις 10 εἰδικότητες, καλωδιώσαμε τὰ παιδιά, ὅμως… «μηδὲν στὸ πηλίκιο» [ΣΧ. «ΧΡ. Β.» :  !!!!!!]. Καταλήψεις, καταστροφὲς καὶ ἀπέχθεια γιὰ τὸ σχολεῖο. «Ὁ κοινὸς νοῦς βεβαιώνει πὼς δὲν λείπουν ἁπλῶς αἴθουσες διδασκαλίας ἢ διδακτικὸ προσωπικό, τὰ ὁποῖα θὰ λείπουν καὶ θὰ συμπληρώνονται ἀενάως. Λείπει κάτι χρησιμότερο ὁ μαθητὴς δὲν καταλαβαίνει γιὰ ποιό λόγο εἶναι μαθητὴς (τὸ «καταλαβαίνει» ὀλέθρια στὸ ἰνστιτοῦτο ξένων γλωσσῶν καὶ στὸ φροντιστήριο), ὁ δάσκαλος γιὰ ποιό λόγο εἶναι δάσκαλος, ἡ πολιτεία τί θέλει ἀπ’ τὸ σχολεῖο, ὁ γονιὸς τί θέλει ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, τὸ κράτος, τὸ παιδὶ καὶ τὸν δάσκαλο. Δὲν πρόκειται γιὰ κάποια ἐπιγενόμενη κρίση ἀξιῶν, πρόκειται περὶ κρίσεως τοῦ νοήματος, ὄχι δηλαδὴ τί ἀξίζει καὶ τί ὄχι, ἀλλὰ τί σημαίνει καὶ ποὺ ἀποσκοπεῖ τοῦτο ἢ ἐκεῖνο. (Στ. Ράμφου: «Ἀγωνία καὶ ἐλπίδα γιὰ τὴν παιδεία μας», στὸν «Οἰκονομικὸ Ταχυδρόμο», 12 Νοε 1992). [ΣΧΟΛΙΟ ΧΡ. ΒΙΒΛ: Αὐτὰ τὰ ἔγραφε τότε ὁ«κανονικὸς Ράμφος», ὄχι ὁ «τωρινός», γιὰ νὰ ἐξηγούμαστε !]
.          Πέμπτον: Τὰ πειθήνια ἐνεργούμενα τοῦ ΔΝΤ καὶ τῆς Γ.Ε.Ε. (Γερμανικῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης) προτίθενται νὰ περικόψουν τὰ οἰκογενειακὰ ἐπιδόματα. Ὁ δημογραφικὸς ὄλεθρος τῆς πατρίδας μας ἐπιτείνεται. Ἂν συνδυαστεῖ αὐτὸ μὲ τὴν τρομακτική, καταστρεπτικὴ ἀνεργία τῶν νέων καὶ τὸ κλείσιμο σχολείων σὲ μικρὰ χωριὰ ὁδεύουμε ὁλοταχῶς σὲ ἐκμηδένιση τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ. Καὶ αὐτὴν τὴν δημογραφικὴ ἀπίσχνανση θὰ τὴν ἀναπληρώσουν, μὲ βάση τὴν λογικὴ τῶν συγκοινωνούντων δοχείων, οἱ παράνομοι μετανάστες καὶ οἱ καιροφυλακτοῦντες ὅμοροι «φίλοι» μας.
.         Ἕκτον, συναφὲς μὲ τὰ προηγούμενα. Τὸ σχολεῖο, τὰ γλυκὰ χρόνια τοῦ δημοτικοῦ, «δένουν» ἕνα παιδὶ μὲ τὸν τόπο, τὴν γῆ τῶν προγόνων του. Τὸ σπίτι ποὺ γεννήθηκα, τὸ σχολεῖο ποὺ πρωτόμαθα γράμματα, ἡ ἐκκλησιὰ ποὺ βαφτίστηκα, εἶναι οἱ ρίζες ποὺ μᾶς ἀρδεύουν ὁλοζωῆς. Καὶ τότε καυχόμαστε ὅτι εἴμαστε γέννημα καὶ θρέμμα μίας ἀγαπημένης γωνιᾶς τῆς πατρίδας. Κλείνοντας τὸ σχολεῖο, μεταφέροντας τὸ παιδί, σὲ ἄλλη γῆ καὶ σ’ ἄλλα μέρη, χάνεται τὸ αἴσθημα τῆς ἐντοπιότητας. Οἱ πόλεις κατάντησαν σήμερα ἀνυπόφορες, ἀρρωστιάρες καὶ ἀκάθαρτες, γιατί οἱ περισσότεροι εἶναι ξένοι, πάροικοι καὶ παρεπιδημοῦντες, δὲν εἶναι ὁ τόπος τους.
.          Ἕβδομον καὶ τελευταῖο: Σχολεῖο καὶ Ἐκκλησία πιστοποιοῦν καὶ μαρτυροῦν, διὰ βίου, τὴν ἑλληνικότητα καὶ τὴν ἱστορικὴ συνέχεια ἑνὸς τόπου. Τὸ κουδούνι τοῦ σχολείου καὶ ἡ καμπάνα τῆς ἐκκλησίας διαλαλοῦν ὅτι τούτη ἡ πατρίδα ἐλευθερώθηκε ἀπὸ φριχτὰ δεσμά, γιατί κάποτε ἕνα ἁγιασμένο πετραχήλι δίδασκε στὰ σκλαβόπουλα τὸ σπουδαιότερο μάθημα τοῦ Γένους μας: Ἐλευθερία ἢ θάνατος.
Δημήτρης Νατσιὸς
δάσκαλος-Κιλκὶς
ΠΗΓΗ: «Ἀντίβαρο»

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Από την Χριστουγεννιάτικη γιορτή του ΣΤ' ΔΠΣ Πατρών











Ορκωμοσία στο Δημαρχείο!

Ορκίστηκε σήμερα το πρωί στο Δημαρχείο, ενώπιον του Δημάρχου Πατρέων κ. Γιάννη Δημαρά ο νέος δημοτικός σύμβουλος, κ. Χαράλαμπος Στανίτσας, που καταλαμβάνει τη θέση του παραιτηθέντα, κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Ο κ. Στανίτσας, είναι αντιπρόεδρος του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων.

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Επιτέλους, ο Εφραίμ στη φυλακή!


Να που τελικά δεν πρέπει να απογοητεύεται κανείς. Αυτό το κράτος εν τέλει κάνει αυτό που πρέπει. Και  πρέπει οπωσδήποτε να εδραιωθεί στους πολίτες κλίμα ασφάλειας και αίσθημα διακαίου.
Ευτυχώς, από προχθές, άνοιξε μια νέα σελίδα στα χρονικά της δικαιοσύνης. Οι αξιότιμοι και εκλεκτοί και αδέκαστοι κ.κ. δικαστές διέλυσαν τις όποιες υποψίες υπήρχαν εναντίον τους. Ο διαβόητος και άκρως επικίνδυνος κακοποιός, ο αρχηγός της αγιορείτικης κόζα νόστρα, ο βατοπεδινός ρασπούτιν, ο ανίερος μεγαλοεπενδυτής,  το βδέλυγμα της αγιορείτικης αδελφότητος Ηγούμενος Εφραίμ προφυλακίστηκε!!! Οι διωκτικές και οι δικαστικές αρχές με απίστευτη και αστραπιαία κίνηση έθεσαν σε κατ΄ οίκον περιορσιμό τον ηγούμενο και την Τρίτη θα τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης φρουρούμενο και από κει, εννοείται, στην φυλακή!
Η αισχρότητα και η ανηθικότητα αλλά και τα αντίχριστα ανθρωπάρια βρήκαν τον ένοχο.
Τι κι αν κανένα ελληνικό δικαστήριο δεν έχει αποφανθεί ακόμα για την ενοχή του κ.Εφραίμ ;
Τι κι αν ο κ.Εφραίμ κατηγορείται μονάχα μέχρι στιγμής για ηθικός αυτουργός, ενώ οι φυσικοί αυτουργοί είναι ελεύθεροι ;
Έπρεπε Χριστουγεννιάτικα να περάσει στην φυλακή.
Ο ελληνικός λαός από τούδε μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Δεν κινδυνεύει. Οι ένοχοι και οι κακοί είναι στην φυλακή. Έξω είναι μόνο οι καλοί. 
Και επειδή είστε όλοι κακεντρεχείς, σπεύδω να διευκρινίσω πάραυτα ότι είναι καλοί και πάγκαλοι και ορθώς είναι ελεύθεροι όλοι οι ακόλουθοι :
1)      Αναστάσιος Μαντέλης: παραδέχθηκε ότι εισπέπραξε μίζα από την Siemens
2)      Θεόδωρος Τσουκάτος : κατέθεσε εκ μέρους της Siemens στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ 1.000.000 μάρκα, επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη
3)      Άκης Τσοχατζόπουλος : απεδείχθη ότι εισέπραξε εκατομμύρια για την προμήθεια των υποβρυχίων, η Βουλή τον κατεδίκασε, αλλά τι κρίμα τα αδικήματα είχαν παραγραφεί!!!
4)      Γιάννος Παπαντωνίου : ηθικός αυτουργός για το μέγα σκάνδαλο του χρηματιστηρίου ομού μετά του Κωνσταντίνου Σημίτου και του εκλεκτοτάτου κ.Παπαδήμου
5)      Κώστας Λαλιώτης : υπεύθυνος για το σκάνδαλο του Κτηματολογίου, πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση 700.000.000 Ευρώ!!! Για τα μεγάλα δημόσια έργα και τις υπερκοστολογήσεις επί υπουργίας του στο ΠΕΧΩΔΕ, ούτε λόγος. Αθώος.
6)      Θόδωρος Πάγκαλος : ο διαβόητος υπουργός της κρίσης των Ιμίων και ο εκφραστής των απίστευτων λόγων περί εξαφανίσεως της σημαίας λόγω καιρικών συνθηκών και ένοχος και αυτός ομού μετά του Αμερικανοευχαριστούντος κ.Σημίτου για εσχάτη προδοσία
7)       Μάκης Ψωμιάδης : για σωρεία σκανδάλων, στημένα παιχνίδια και διακίνηση μαύρου χρήματος αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ δεν κρίθηκε άξιος προφυλάκισης, γιατί προφανώς είχε έντιμο πρότερο βίο και δεν ήταν καθόλου ύποπτος φυγής. Βέβαια, μετά την σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα και προέδρου αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους και χρηματική εγγύηση και ευκολότατα διέφυγε στα Σκόπια, όπου πέρασε μερικούς  χαλαρούς και ξέγνοιαστους μήνες.
8)      Μάκης Κουρής : ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού Σταθμού Alter, κατηγορούμενος  για πλαστά τιμολόγια πολλών εκατομμυρίων, έχει αφήσει απλήρωτους δεκάδες εργαζόμενους επί πολλούς μήνες
9)      Ιδιοκτήτες μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών : φοροφυγάδες πολλών εκατομμυρίων, με τεράστιες οφειλές σε ΙΚΑ, ΔΕΗ κ.ά συντρώγουν καθημερινά με πολιτικούς και υπουργούς
Και ο κατάλογος συνεχίζεται και είναι πολύ μεγάλος!
ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ όμως, ο «αρχιαπατεώνας» Εφραίμ έπρεπε να μπει φυλακή!
Αυτή είναι η ηθική των πολιτικών και των φερέφωνών τους δικαστικών!
Γι' άλλη μια φορά, καληνύχτα Ελλάδα!

Στο νοσοκομείο ανήμερα των Χριστουγέννων για τα κάλαντα



 










75 άτομα από τη Χριστ. Εστία συμμετείχαν φέτος στην εξόρμηση στο νοσοκομείο του Ρίου ανήμερα των Χριστουγέννων. Ένα ανθρώπινο ποτάμι ξεχύθηκε στους μεγάλους διαδρόμους των κλινικών  σκορπίζοντας μελωδίες και ευχές αγάπης κι ελπίδας σε ανθρώπους που δοκιμάζονται απ' τον πόνο.

Είπαμε τα κάλαντα, ψάλλαμε χριστουγεννιάτικους ύμνους και τραγούδια και το χαμόγελο στα χείλη των ασθενών και των συνοδών ήταν η καλύτερη ανταμοιβή μας. 
Προπορευόταν και φέτος ο π. Χαρίτων Αθανασόπουλος με την εικόνα της Γεννήσεως και δίπλα του βρισκόταν ο π. Ανδρέας Τζεφριός. 
Στο τέλος, ο π. Χαρίτων ευχαρίστησε όλους τονίζοντας τη σπουδαιότητα της μαρτυρίας του μηνύματος του Χριστού στον ευαίσθητο χώρο του νοσοκομείου. Τέλος, μας ενημέρωσε για προσπάθειες προσυλητισμού που κάνουν ομάδες Ευαγγελικών και άλλων αιρετικών στο νοσοκομείο και υπογράμμισε ότι το καλύτερο φάρμακο στον πόνο είναι η πίστη, η ελπίδα και η προσευχή.

Όλοι φύγαμε πολύ ευχαριστημένοι ανανεώνοντας το ραντεβού για ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.

Ατόπημα η προφυλάκιση Εφραίμ



του Σταύρου Τσακυράκη
Η προφυλάκιση του κ. Εφραίμ αποτελεί άλλο ένα ατόπημα της ελληνικής δικαιοσύνης. Παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή του κράτους δικαίου που υπαγορεύει ότι κανείς δεν στερείται της ελευθερίας του παρά μόνο μετά από απόφαση νόμιμα συνιστάμενου δικαστηρίου. Η προσωρινή κράτηση αποτελεί παρέκκλιση από αυτή την βασική αρχή γιατί διατάσσεται χωρίς κάποιο δικαστήριο να έχει αποφανθεί για την ενοχή κάποιου προσώπου και γι’ αυτό δικαιολογείται μόνον σε ακραίες περιπτώσεις, όταν ο κατηγορούμενος είναι ύποπτος φυγής ή είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει νέα αδικήματα.
Ο νόμος που ρυθμίζει την προσωρινή κράτηση (άρθρο 282 ΚΠΔ) είναι λεπτομερής και απολύτως σύμφωνος με τον έκτακτο χαρακτήρα που έχει το μέτρο. Απαιτεί όχι απλώς ο κατηγορούμενος να είναι ύποπτος διαφυγής αλλά να έχει προχωρήσει και σε προπαρασκευαστικές ενέργειες φυγής. Όχι να είναι απλώς πιθανόν να διαπράξει νέα αδικήματα αλλά πολύ πιθανόν ότι θα τα διαπράξει. Ο κ. Εφραίμ ύποπτος διαφυγής δεν είναι, τα δε αδικήματα για τα οποία κατηγορείται προϋποθέτουν τη σύμπραξη κάποιων κρατικών οργάνων ή λειτουργών. Δεν είναι επομένως πολύ πιθανόν μετά από όλο τον σάλο που δημιουργήθηκε η διάπραξη νέων αδικημάτων. Με αυτά τα δεδομένα η προφυλάκισή του είναι τελείως αυθαίρετη και δεν έχει κανένα έρεισμα στο νόμο. 
Δεν είναι ο κ. Εφραίμ το μόνο θύμα της δικαστικής αυθαιρεσίας που στέλνει ανθρώπους στη φυλακή χωρίς δικαστική απόφανση περί της ενοχής τους, μόνο επειδή ο ανακριτής και ο εισαγγελέας τους θεωρούν ενόχους. Για δύο από αυτούς, για την κ. Α. Σωτηροπούλου και την κόρη κατηγορούμενου για το σκάνδαλο της Ζιμενς έχω δημόσια διαμαρτυρηθεί στο παρελθόν. Οι δικαστές μας, όμως, δεν φαίνεται να δίνουν σημασία. Εξακολουθούν να θεωρούν την προφυλάκιση ως μέσο εξουσίας που τους επιτρέπει να φυλακίζουν κάποιον κατηγορούμενο κατά το δοκούν και όχι κατά το νόμο. Η αγωνία των περισσότερων κατηγορουμένων στην Ελλάδα δεν είναι η δίκη (που κανείς δεν ξέρει πότε θα διεξαχθεί) αλλά η αποφυγή της προφυλάκισης. Σε αυτό το στάδιο παίζονται όλα τα παιχνίδια μεταξύ δικηγόρων, δικαστών και κατηγορουμένων ενώ κανονικά δεν υπάρχουν από το νόμο περιθώρια για συναλλαγές.
Κι όταν μιλώ για συναλλαγές εννοώ και τις διάφορες πιέσεις που ασκούνται από τη κοινή γνώμη. «Δεν θα πάει κανένας φυλακή για τα σκάνδαλα» φωνάζει ο κόσμος. Φυσικά και πρέπει να πάει αλλά αφού πρώτα διαπιστώσει την ενοχή του κάποιο δικαστήριο κι όχι επειδή το επιθυμεί κάθε δημόσιος κήνσορας τύπου Λαζόπουλου. Στις μέρες μας που η αγανάκτηση για την ατιμωρησία των επιφανών είναι δικαιολογημένη είναι κρίσιμο να καταλάβουμε ότι η απόδοση ευθυνών μόνο με διαδικασίες δικαιοσύνης αξίζει. Όλα τα άλλα προσβάλλουν το κράτος δικαίου και συμβάλλουν στη υποβάθμιση του πολιτισμού μας.
 
Ο Σταύρος Τσακυράκης  είναι  αναπληρωτής καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών
www.protagon.gr

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!


Το φως του άστρου,
η δοξολογία των Αγγέλων,
η χαρά και η ειρήνη της φάτνης 
ας οριοθετούν τον κόσμο μας.

Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα!